Επισκεφθήκαμε το ξενοδοχείο (6 ενήλικες - 2 παιδιά) για μία εβδομάδα στην καρδιά του Αυγούστου και το καλό ήταν ότι δεν υπήρχε συνωστισμός. Είναι ένα σχετικά μικρό, ήσυχο ξενοδοχείο στο (παραμελημένο) χωριό Βουνάρια, μέσα στη φύση και στο πράσινο με πολύ ωραία θέα στη θάλασσα μέχρι την Κορώνη. Ο χώρος της πισίνας είναι όμορφος και επαρκής και είναι ο μόνος όπου μικροί και μεγάλοι μπορούν να περάσουν το χρόνο τους. Κατά τα λοιπά δεν υπάρχει τίποτε άλλο για τα παιδιά. Για το μεγάλους για το βράδυ υπάρχει το εστιατόριο στην ταράτσα και το μπαρ, όμως η έλλειψη ατμόσφαιρας με κατάλληλο διάκοσμο και ωραία μουσική δεν δελεάζουν για να την βγάζεις εκεί κάθε βράδυ. Ούτε ένα πιάνο για τις μέρες του 15Αύγουστου. Γενικά, το ξενοδοχείο δεν αξίζει το χαρακτηρισμό 5 αστέρων. Το πρωινό περιορισμένο (όχι self service), το φαγητό a la carte, μη ικανοποιητικό ποιοτικά και ποσοτικά, με τσουχτερές τιμές. Το προσωπικό προσπαθούσε να εξυπηρετήσει (ιδίως τα άτομα στην Reception), αλλά είχε κανείς την αίσθηση ότι ήταν υπερφορτωμένο. Πάντως, η ευγένεια και τα χαμόγελα δεν περίσσευαν. Η απουσία ενός ή μίας μάνατζερ ήταν έντονα αισθητή στο χώρο, όπως και η αίσθηση ότι παντού γινόταν οικονομία. Καμία πολυτέλεια, τίποτε που να δίνει χρώμα στη διαμονή. Όσον αφορά τη θάλασσα που είναι κάτω από το ξενοδοχείο, δεν είναι η καλύτερη. Φύκια στον πυθμένα και οι ξαπλώστρες στη σειρά. Οι ξαπλώστρες του ξενοδοχείου δεν ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες και φυσικά δεν επαρκούν τον 15Αύγουστο. Με ένα μικρό λεωφορείο το ξενοδοχείο σε μεταφέρει τακτικά στο σημείο όπου παίρνεις το ασανσέρ για να κατεβείς στη θάλασσα. Μία φορά μου ήταν αρκετή. Πιο κάτω υπάρχει η ωραιότερη ακτή Περούλια με ωραίο beach bar και εστιατόριο, όπου μπορείς να πας παραλιακά με τα πόδια με λίγο περπάτημα ή με αυτοκίνητο. Γενικά, το Camvillia υστερεί ως προς άλλα 5άστερα παραλιακά ξενοδοχεία της Πελοποννήσου ή της Ηπείρου, εκτός αν αναζητάς την ηρεμία και την ησυχία σου.